استاد زبان آنلاین هندی

یادگیری و آموزش زبان هندی آنلاین از پایه

زبان هندی در سراسر دنیا، سومین زبان پر گویشور دنیا پس از انگلیسی و ماندارین است. با یادگرفتن زبان هندی، با توجه جمعیت گویشوران این زبان، شما میلیون‌ ها هم ‌صحبت جدید در سراسر جهان پیدا خواهید ‌کرد. هند دومین کشور در دنیا از نظر تنوع تعداد زبان است. همچنین با توجه‌ به روابط تجاری کشورمان ایران با کشور هند، با یادگیری زبان هندی، از فرصت‌ های شغلی فوق‌العاده در شرکت ‌های معتبر در این دو کشور بهره ‌مند می‌شوید. آموزش زبان هندی همچنین برای علاقه ‌مندان به تاریخ غنی و فرهنگ زیبای هند و طرفداران فیلم‌ های هندی بسیار لذت ‌بخش خواهد بود و لذت شما را از فیلم ‌ها و آثار فاخر هنرمندان هندی دوچندان می‌کند.

یادگیری زبان هندی

با وجود سیستم نوشتاری متفاوت، تعداد قواعد گرامری و واژگان کاملاً خارجی، زبان هندی زبان سختی به نظر می رسد. اما در واقع یادگیری زبان هندی ممکن است آسان ‌تر از آنچه فکر می‌کنید باشد. به گفته مؤسسه خدمات خارجی ایالات متحده، یادگیری زبان هندی یکی از زبان‌ های دسته ۴ است. این بدان معناست که یادگیری این زبان از زبان آلمانی یا فرانسوی برای انگلیسی زبانان مادری دشوارتر است اما، این زبان بسیار ساده تر از زبان چینی یا ژاپنی است. موسسه خدمات خارجی ایالات متحده تخمین می زند ۱۱۰۰ ساعت مطالعه برای رسیدن به تسلط و یادگیری زبان هندی نیاز است. در نهایت، هیچ زبانی وجود ندارد که یادگیری آن برای زبان آموزان سخت باشد.

الفبای زبان هندی

الفبای زبان هندی به خط دوانگاری نوشته شده است. این سیستم نوشتاری تشکیل شده از ۳۶ حرف صامت و ۱۱ حرف مصوت است. اگرچه در ابتدا یادگیری ۴۷ حرف جدید ترسناک به نظر می آید، اما افرادی که با حروف زبان انگلیسی آشنا دارند، راحت تر این حروف را می آموزند.

حروف صدادار هندی

حروف صدا دار در زبان هندی به دو صورت مختلف می باشد. این حروف یا با علامت های دیاکریتیک با صامت ها علامت گذاری می شوند، یا به صورت جدا گانه ظاهر می شوند. درست مانند صامت ها، حروف صدا دار در الفبای هندی بر اساس نحوه تلفظ آنها بیان می شوند.

نحوه خواندن دوانگاری

در ابتدا ممکن است تسلط بر یک سیستم نوشتاری کاملاً متفاوت، کار بزرگ و دشواری به نظر برسد؛ اما، ویژگی دوانگاری خواندن هندی را نسبتاً ساده می کند. سیستم نوشتاری زبان هندی کاملاً آوایی می باشد و هیچ صدای پنهانی مانند کلمه انگلیسی "thorough" در آن ها وجود ندارد.

ساختار جملات هندی

بر خلاف گرامر زبان انگلیسی، هندی یک زبان SOV (فاعل - مفعول - فعل) است. این بدان معناست که در آموزش زبان هندی در جمله بندی، فعل همیشه آخر قرار می گیرد. برای مثال: من یک معلم هستم. मैं शिक्षक हूं

گرامر زبان هندی

مانند هر زبان دیگری، قواعدی در زبان هندی وجود دارد که بسیار مهم می باشند. این دستورها نشان دهنده این هستند که یک اسم چه نقشی را در جمله می تواند ایفا کند. این زبان هم مانند زبان انگلیسی از چپ به راست نوشته می شود. این یک سیستم نوشتاری الفاظی است؛ به این معنی که، یک واحد تقسیم ‌بندی شده بر اساس صامت ها می باشد. حروف صامت و مصوت از نظر ارزش با هم برابر نیستند. بنابراین، صامت ها در سیستم نوشتاری زبان هندی دارای یک مصوت ذاتی می باشند که ممکن است بسته به نشانه ها تغییر کنند.

آموزش زبان هندی آنلاین

کشور هند در سطح ملی دارای دو زبان رسمی است: انگلیسی و هندی. اما هر کدام از ۲۲ ایالت این کشور، زبان رسمی مخصوص به خود را دارند. در مجموع، در این ایالت ها ۲۳ زبان رسمی وجود دارد. و بر اساس گویش ها، لهجه ها و مناطق، شهرهای مختلف، کلمات متفاوتی برای گفتگو های روزمره مردم این کشور وجود دارد و همه آنها به عنوان زبان هندی شناخته می شوند. در بسیاری از موسسه های معتبر شرایط نحوه یادگیری و آموزش زبان هندی آنلاین آورده شده است که همگی عالی و کارآمد می باشند. اما بهترین راه برای یادگیری این زبان روشی است که برای زبان آموز مفید باشد. شما برای فراگیری این زبان باید روش های گوناگونی را امتحان کنید تا بهترین روش یادگیری که مغز شما می تواند ب‌پذیرد را انتخاب کنید.

انواع زبان هندی

زبان هندی زبان رسمی کشور هند است ولی مردم این کشور به 22 زبان می توانند صحبت کنند، که این زبان‌ها شامل موارد: بنگالی، آسامی، بیدو، کشمیری، گجراتی، دوگری، هندی، کان نادا، کنکنی، ماتلی، مالایالام، منیپوری، مراتی، نپالی، اودیا، پنجابی، سانسکریت، سانتالی، سندی، تامیل، تلگو و اردو هستند. فقط40% مردم این کشور که بیشتر در شمال هند و دهلی ‌نو زندگی می‌کنند، به زبان هندی صحبت می‌کنند. مناطقی که در آن ‌ها به زبان هندی صحبت می‌شود، پر جمعیت ‌ترین و پررونق ترین بخش ‌های هند هستند. یکی از جذابیت‌ های زبان هندی در هنگام حرف زدن، نقش پررنگ و مهم زبان بدن است. بعنوان مثال، وقتی هندی‌ ها سر خود را به بالا و پایین حرکت می‌دهند، منظور کلمه "بله" است. و همینطور برای نشان‌دادن "نه" سر خود را به طرفین تکان می‌دهند.